تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی سرعتی همراه با مصرف عصاره زعفران بر میزان PGC-1α و SIRT3 عضلانی در موش های سالمند نر

با وجود اهمیت بیوژنز میتوکندری در فرایند های فیزیولوژیک و نقش آنتی اکسیدان ها بر آن، تاثیر مکمل زعفران بر بیوژنز میتوکندری در ارتباط با تمرین های شدید، مطالعه نشده است، بنابراین این تحقیق باهدف بررسی تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی سرعتی همراه با مصرف عصاره زعفران بر میزان PGC-1α و SIRT3 عضلانی در موش های سالمند نر انجام شد. 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در چهار گروه تمرین تناوبی سرعتی، مکمل زعفران، کنترل و تمرین تناوبی سرعتی و مکمل زعفران استفاده گردید. پروتکل تمرینی شامل هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی با تعداد 4 جلسه در هفته بر روی نوار گردان بود و از عصاره زعفران نیز به عنوان آنتی اکسیدان استفاده شد. میزان عصاره زعفران داده شده به مقدار 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن روزانه و به مدت 8 هفته بود. اندازه گیری سطوح دو فاکتور PGC-1αو SIRT3 نیز در عضله دوقلو و با استفاده از روش الایزا صورت پذیرفت. روش آماری مورداستفاده تحلیل واریانس یک طرفه برای گروه های مستقل با سطح معنی داری (0.05 > α) بود. اگرچه، سطوح مقادیر PGC-1α وSIRT3 در همه گروه های تجربی در پاسخ به مصرف زعفران و تمرین تناوبی سرعتی افزایش یافته بود، تنها افزایش معنی داری در مقادیر PGC-1α در گروه تمرین تناوبی- سرعتی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (0.000P=). با توجه به نتایج، به نظر می رسد که مصرف مکمل زعفران موجب کاهش در سازگاری تمرین تناوبی سرعتی شود و لذا در طی دوره این الگوی تمرین می بایست از مصرف آن اجتناب شود.