بررسی اثرات ال کارنیتین همراه با یک دوره تمرین استقامتی پس از مصرف بولدنون بر تغییر بافت بیضه در موش صحرایی نر

پژوهشگران در سال های پسین در پی یافتن داروهای موثر برای حل کاستی ناباروری بوده اند. بنابراین در این پژوهش به مطالعه اثر ال کارنیتین همراه با یک دوره تمرین ورزشی استقامتی بر کاهش تغییر حاصل از مصرف بولدنون در بافت بیضه موش های صحرایی نر پرداخته شد. تعیین اثرات ال کارنیتین همراه با یک دوره تمرین استقامتی پس از مصرف بولدنون بر تغییر بافت بیضه در موش صحرایی نر. از 42 سر موش صحرایی نر استفاده شد که به صورت تصادفی به 3 گروه کنترل (7=n)، شم (7=n)، بولدنون (28=n) تقسیم شدند. سپس، موش های صحرایی گروه بولدنون پس از پایان 8 هفته، به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه اول پس از پایان 8 هفته نمونه برداری شدند. 3 گروه دیگر دربرگیرنده: گروه بدون درمان، گروه نمونه برداری سریع، گروه دریافت کننده ال کارنیتین با دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 5 هفته و گروه دریافت کننده ال کارنیتین با دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم همراه با تمرین ورزشی استقامتی بود. پس از اتمام آزمایش برش های هیستولوژی هر بافت از دید تغییر به کمک میکروسکوپ نوری ارزیابی شدند. در گروه کنترل هیچ تغییری دیده نشد. در گروه بولدنون با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم تغییر متوسط در لوله های سمی نیفر و در سلول های روند اسپرماتوژنی و سرتولی و لیدیگ تغییر شدید دیده شد. در گروه بدون درمان، تغییر متوسط در لوله های سمی نیفر و سلول های روند اسپرماتوژنی و تغییر خفیف در سلول های سرتولی و لیدیگ دیده شد. در گروه ال کارنیتین تنها تغییر خفیف در سلول های روند اسپرماتوژنی بروز کرد که این مساله در گروه ال کارنیتین و تمرین استقامتی هم درست بود. ال کارنیتین به همراه یک دوره تمرین ورزشی استقامتی اثر ترمیمی مناسب بر تغییر حاصل از مصرف بولدنون در بافت بیضه موش های صحرایی نر دارد.