فراوانی یکساله آسیب‎های ارتوپدی و عوامل مربوطه در کودکان در یک بیمارستان عمومی دانشگاهی (در شمال ایران )

آسیب‎های ارتوپدی از شایع‎ترین آسیب‎ها در کودکان می‎باشد که سبب مشکلات فراوانی در کودک و خانواده می‎گردد. شناسایی شیوع این آسیب‎ها می‎تواند در برنامه‎ریزی‎های درمانی موثر باشد. هدف از این مطالعه شناسایی ابعاد مختلف آسیب‎های ارتوپدی در کودکان در بیمارستان بوعلی سینای ساری می‎باشد.  این مطالعه به‎صورت توصیفی آینده‎نگر می‎باشد، کلیه بیماران زیر 16 سال بوده‎اند، که در فاصله زمانی دی‎ماه 1394 تا دی‎ماه 1395 از طریق اورژانس بیمارستان بوعلی سینای ساری پذیرش گردیدند. سن جنس و مکانیسم تروما جمع‎آوری و بررسی شد. داده‎های جمع‎آوری شده با آزمون کای دو، آزمون t مقایسه‎ای و یک جمله‎ای توسط نرم‎افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در طول مدت یکسال مطالعه 525 بیمار زیر 16 سال با اسیب ارتوپدی پذیرش گردیدند که اکثریت را پسران تشکیل می‎دادند (3/65 درصد). دختران (7/34 درصد) میانگین سنی 4/6±7/7 در قیاس با 4/4±7/9 سال در پسران داشتند که اختلاف معنی‎داری داشت (). حداکثر شیوع سنی در پسران 14-16 سال و در حالی‎که در دخترها حداکثر شیوع در دو پیک سنی 2 تا 4 و 14 تا 16 سال دیده شد. 81.7 درصد از شکستگی‎ها در اندام‎های فوقانی و 18.3 درصد در اندام‎های تحتانی رخ داده بود. بیشترین محل وقوع حادثه در خانه و شایع‎ترین مکانیسم تروما در هر دو جنس پایین افتادن از ارتفاع (3/42 درصد) بود. بیشترین شیوع آسیب در فصل پاییز (6/44 درصد) مشاهده شد. مشخص گردید که بیشترین (7/56 درصد) میزان شیوع آسیب‎های ارتوپدی در کودکان و نوجوانان با وضعیت توده بدنی نرمال بوده است و بیماران چاق یا دارای اضافه وزن مجموعا 29/8 درصد بیماران 2 تا 16 سال که دچار آسیب‎های ارتوپدی شده‎اند را تشکیل می‎دهند. کودکان در معرض آسیب‎های شدیدی ارتوپدی می‎باشند که علت آن عدم‎اطلاع‎رسانی، عدم‎آگاهی و آموزش کودکان و بزرگسالان در مورد این آسیب‎ها است. بررسی وضعیت ایمنی کودکان و دور نگه داشتن آنها از چنین آسیب‎هایی ضروری است و باید راه‎گشای بررسی مشابه در سایر شهرهای بزرگ در کشورهای در حال توسعه باشد.