تاثیر تمرکز مالکیت و اندازه شرکت بر رابطه بین محافظه کاری شرطی و حق الزحمه حسابرسی

هدف این مقاله تحلیل وبررسی تاثیرتمرکز مالکیت و اندازه شرکت بر رابطه بین محافظه کاری شرطی و حق الزحمه حسابرسی است. در این پژوهش، تاثیر محافظه کاری مشروط بر اساس سه مدل عدم تقارن سود و بازده سهام، اقلام تعهدی و جریان های نقدی و عدم تقارن پایداری سود بر حق الزحمه حسابرسی برای 109 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران، بین سال های 1388-1395، که به روش حذف تصادفی انتخاب شده اند، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش بر اساس داده های تابلویی با اثرات ثابت و رگرسیون چند متغیره نشان می دهد که محافظه کاری مشروط بر اساس مدل های سود و بازده و پایداری سود، تنها در شرکت های بزرگ بر حق الزحمه حسابرسی تاثیر معنی داری دارد و در شرکت های کوچک تاثیری بر حق الزحمه حسابرسی ندارد و اثر متقابل تمرکز مالکیت و شاخص محافظه کاری شرطی بر اساس مدل پایداری سود تاثیر مثبت و بر اساس مدل سود و بازده تاثیر منفی بر حق الزحمه حسابرسی دارند.