نقش روان شناس در مراقبت تسکینی: مقاله مروری

طی دهه های اخیر، مفهوم مراقبت تسکینی به عنوان رویکردی چند رشته ای مورد توجه قرار گرفته که با توجه به ماهیت و نوع بیماران هدف آن و نیاز های روان شناختی آن ها مشخص شده است. بررسی و توجه به این نیازها و تلاش برای رفع آن ها از وظایف روان شناس بوده که با چالش های بسیاری مانند ابهام نقش ها و وظایف و نیازهای آموزشی و پژوهشی روبه رو است. در نتیجه، هدف مقاله ی حاضر، بررسی مهارت های تخصصی روان شناسی در ارزیابی، مداخله و پژوهش و ابعاد نظری و عملی این رشته در فضای مراقبت تسکینی است. این مطالعه به روش مروری و با استفاده از کلید واژه های palliative ،psychologist ،advanced cancer ، end of life،hospice ،terminally ill ،chronic illness ، bereavement ،grief صورت گرفت. با جست و جو در بانک های اطلاعاتی PubMed، Elsvier, Scopus, Science Direct, ProQuest مقالات مرتبط در بازه ی زمانی 1997-2017 مورد بررسی قرار گرفتند. روان شناسان تیم مراقبت تسکینی در مراحل مختلف بیماری ایفای نقش می کنند. در این راستا، ارتباط و ارزیابی به عنوان گام های نخست خدمات آن ها و مشاوره و روان درمانی اختصاصی برای هر نوع اختلال و مشکل روان شناختی بیماران توسط روان شناس ارائه می شود. این روان شناسان خدمات خود را به خانواده بیماران در زمان بستری تا مراحل از دست دادن و سوگ ادامه خواهند داد. حمایت و مراقبت از اعضای تیم مراقبت تسکینی و مشارکت در طرح های تحقیقاتی نیز از دیگر وظایف این روان شناسان است. با توجه به عملکرد چندگانه روان شناسان در تیم مراقبت تسکینی و نیز ارائه خدمات گسترده از بیماران تا خانواده آن ها و نیز اعضای تیم مراقبت تسکینی، کسب مهارت های تخصصی و آموزش های مداوم برای آنها لازم و ضروری است.