بررسی نگرش و میزان به کار گیری تکنیک های ارزیابی راه هوایی در تیم بیهوشی و اورژانس بیمارستان های شمال ایران

ارزیابی قبل از جراحی راه هوایی، اهمیت زیادی در بیهوشی دارد. هدف مطالعه، نگرش و میزان به کار گیری تکنیک های ارزیابی راه هوایی در تیم بیهوشی و اورژانس بیمارستان های شمال ایران بود. در این مطالعه توصیفی مقطعی، بیهوشی دهندگان بخش های بیهوشی بیمارستان های مازندران، گلستان و بابل شرکت داشتند. فرم پژوهشگر ساخته جمع آوری داده ها شامل اطلاعات دموگرافیک و تست های ارزیابی راه هوایی بود و بخش نگرشی شامل 8 سوال در طیف لیکرت بود که به صورت خود ایفا تکمیل شد. تحلیل یافته ها و نقش متغیر های دموگرافیک، با آزمون های test-t، ANOVA، آزمون های کای دو و فیشر انجام شد. 193 نفر از 215 نفر پاسخ دادند. 7/49 درصد از مازندران، 3/23 درصد از بابل و 9/26 درصد از گلستان بودند. 2/64 درصد از شرکت کنندگان زن بودند. 9/83 درصد نگرش مثبت داشتند. میانگین امتیازات نگرشی اخذ شده برابر 2/3 ±6/32، حداقل 23 و حداکثر 40 بود. تفاوت معنی داری بین نگرش کارشناسان و دستیاران و متخصصین از نظر به کارگیری تکنیک های ارزیابی وجود داشت (003/0P<) و Odd's Ratio(OR)=2/648, CI:95% (1/348-5/202). 3/94 درصد شرکت کنندگان، ارزیابی وضعیت گردن از نظر کوتاهی را بیش تر به کار بردند.  با توجه به تعدد تکنیک های ارزیابی راه هوایی، بیهوشی دهندگان نگرش مثبت به استفاده از بعضی از آن ها را داشتند. پیشنهاد می شود تست هایی که شواهد مناسب تری دارند، در برنامه های آموزشی لحاظ شود.