ارتباط الگوهای غذایی با سطوح افزایش یافته آنزیم های کبدی: یک بررسی مقطعی در مطالعه قند و لیپید تهران

افزایش سطح آنزیم های کبدی به عنوان یک شاخص پیشگویی کننده کبد چرب غیر الکلی شناخته شده است. هدف از این مطالعه مقطعی، شناسایی الگوهای غذایی غالب و ارتباط آن ها با اختلالات آنزیم های کبدی در بزرگسالان تهرانی می باشد. در این مطالعه 436 نفر از افراد 19 ساله و بالاتر شرکت کننده در مرحله ششم مطالعه قند و لیپید تهران (1394 تا 1397) مورد بررسی قرار گرفتند. ارزیابی دریافت های غذایی با استفاده از پرسش نامه بسامد خوراک نیمه کمی پایا و روا انجام شد. متغیرهای بیوشیمیایی و غلظت آنزیم های کبدی شامل آلانین آمینو ترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST)، گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT) و آلکالین فسفاتاز (ALP) اندازه گیری شد. برای شناسایی الگوهای غذایی غالب از روش تحلیل عاملی استفاده شد. برای تعیین نسبت شانس و فاصله اطمینان 95 درصد سطوح افزایش یافته آنزیم های کبدی (بالاتر از میانه) در ارتباط با الگوهای غذایی از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد. سه الگوی غذایی غالب غربی، سالم و سنتی به ترتیب با درصد واریانس 18/31، 8/24 و 5/83 درصد شناسایی شدند. به ازای یک انحراف معیار افزایش در امتیاز الگوی غذایی غربی، نسبت شانس سطوح افزایش یافته آنزیم ALT و نسبت ALT/AST به ترتیب 38 درصد (13/69-1/1=حدود اطمینان 95 درصد) و 37 درصد (1/68-1/12=حدود اطمینان 95 درصد) افزایش یافت. سایر الگوهای غذایی با آنزیم های کبدی رابطه معنی داری نداشتند. در مطالعه حاضر، الگوی غذایی غربی با سطوح افزایش یافته آنزیم ALT و ALT/AST ارتباط داشت و الگوهای غذایی سالم و سنتی با سطوح آنزیم های کبدی ارتباط معناداری نشان ندادند.