رابطه سبک دلبستگی و پریشانی روان شناختی باتوجه به نقش واسطه ای ذهن آگاهی

پژوهش های مختلف رابطه بین پریشانی روان شناختی و متغیرهای متفاوتی را مورد مطالعه قرار داده اند. هدف پژوهش حاضر پیش بینی تغییرات پریشانی روان شناختی منطبق بر سبک دلبستگی با عنایت به نقش واسطه ای ذهن آگاهی است. پژوهش حاضر پیرو طرحی از مطالعات همبستگی می باشد. نمونه تحقیق، 250 نفر از دانشجویان کارشناسی و دکتری حرفه ای دانشگاه شاهد را در بر داشت که در نیم سال نخست سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بودند. جهت سنجش متغیرهای پژوهش، از مقیاس اضطراب، افسردگی و استرس (DASS-21)، پرسشنامه تجارب مربوط به روابط نزدیک (ECR-R) و پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی (FFMQ) استفاده شد. یافته ها بیان گر وجود رابطه مثبت و معنادار بین اضطراب دلبستگی و مولفه های پریشانی روان شناختی (اضطراب، افسردگی و استرس) و همچنین رابطه منفی و معنادار بین اضطراب دلبستگی و ذهن آگاهی بود. بین ذهن آگاهی و مولفه های پریشانی روان شناختی و نیز بین اجتناب دلبستگی و ذهن آگاهی رابطه منفی و معنادار به دست آمد. یافته های برآمده از معادلات ساختاری نقش واسطه ای متغیر ذهن آگاهی را در رابطه بین اضطراب دلبستگی و مولفه های پریشانی روان شناختی تایید نمود. تاثیر اجتناب دلبستگی بر مولفه های پریشانی روان شناختی تنها در حضور ذهن آگاهی به عنوان متغیر واسطه ای، و نه به صورت مستقیم، تایید گردید. در مجموع می توان گفت در تاثیر اضطراب دلبستگی و اجتناب دلبستگی بر مولفه های پریشانی روان شناختی، ذهن آگاهی نقش واسطه دارد. به نظر می رسد این یافته ها در حوزه های مختلفی چون روابط بین فردی، تربیتی، خانوادگی و درمانی کاربرد داشته باشد.