اثر خاک ورزی و تناوب گیاهی بر خواص فیزیکی خاک، جمعیت علف های هرز و عملکرد گندم دیم

در این پژوهش، اثر سه روش خاک ورزی و بدون خاک ورزی در سه تناوب گیاهی بر خواص فیزیکی خاک، تراکم علف های هرز و عملکرد گندم در ایستگاه تحقیقاتی تجرک (شهرستان کبودرآهنگ) بصورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال های 93-1391 بررسی شد. سیستم های خاک ورزی شامل (T1-روش مرسوم (گاوآهن برگرداندار+ سیکلوتیلر مجهز به غلطک)، T2-خاک ورز مرکب ( تیغه های قلمی + غلطک)، T3- خاک ورز مرکب (تیغه های پنجه غازی + غلطک) و T4-بدون خاک ورزی) در تناوب های،R1- آیش-گندم، R2- گندم-گندم و R3- نخود-گندم به ترتیب به عنوان کرت های فرعی و اصلی مدنظر قرار گرفتند. در این آزمایش، برخی خواص فیزیکی خاک شامل جرم ویژه ظاهری خاک و شاخص مخروطی خاک و نیز تراکم علف های هرز و عملکرد و اجزای عملکردی گندم تعیین شدند. نتایج نشان داد که تناوب گیاهی و روش های خاک ورزی بر جرم ویژه ظاهری خاک و شاخص مخروطی خاک اثر معنی داری نداشت. اثر تناوب گیاهی بر جمعیت علف های هرز معنی دار نبود درحالیکه، خاک ورزی اثر معنی داری بر جمعیت علف های هرز داشت. خاک ورزی مرسوم (1/227 کیلوگرم در هکتار) و کشت مستقیم (8/626 کیلوگرم در هکتار)، به ترتیب کمترین و بیشترین مقدار علف هرز را داشتند. در سال خشک (1391-92) عملکرد گندم در بی خاک ورزی بیشتر از روش خاک ورزی مرسوم بود.