آزمون فرضیه ناهمگنی عاملین بازار با استفاده از مدل STAR با تابع انتقال چند متغیره (مطالعه موردی بورس اوراق بهادار تهران)

در این مطالعه به منظور بررسی فرضیه ناهمگنی عاملین بازار در بورس اوراق بهادار تهران و به منظور بررسی تجربی اهمیت تحلیل گران بنیادی و تحلیل گران تکنیکی در بورس اوراق بهادار تهران و همچنین اثرات متغیرهای اقتصادکلان بر سهم این عاملین تصمیم گیرنده در بازار سهام از داده های بورس اوراق بهادار تهران و همچنین داده های سری زمانی اقتصاد کلان ایران برای تخمین مدل STAR با تابع انتقال چند متغیره طی دوره زمانی 1376 تا 1393و به صورت فصلی استفاده شده است. نتایج تخمین های مدل مورد بررسی حاکی از این است که سهم تحلیل گران بنیادگرای بازار در زمانی که ریسک در بازار بالاست و نوسانات شدید شاخص قیمت سهام وجود دارد، بیشتر از تحلیل گران تکنیکال است. همچنین در زمان رشد اقتصادی سهم بیشتری از تحلیل گران بازار از تحلیل های عاملین تکنیکال استفاده می کنند و در نتیجه قیمت های بازار از مقدار پایه ای شان واگرا می شوند. همچنین طی دوره هایی که تولید صنعتی در اقتصاد افزایش می یابد تحلیل گران بنیادگرا در بازار سهام غالب اند و تحلیل های آنها در تعیین جهت قیمت سهام موثرتر است و قیمت ها رفته رفته به سمت قیمت پایه ای همگرا می شوند.