مقایسه میزان رفتارهای خودتخریب گرانه، باورهای غیرمنطقی و تحمل پریشانی هیجانی در دو گروه مردان در حال بهبودی مواد افیونی و محرک

دامنه بررسی مشکلات شناختی، هیجانی و رفتاری- اجتماعی مرتبط با اعتیاد در فرآیند وابستگی و حتی درمان با توجه به نوع مواد مصرفی در افراد سوءمصرف کننده متفاوت است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه میزان رفتارهای خودتخریب گرانه، باورهای غیرمنطقی و تحمل پریشانی هیجانی در دو گروه مردان در حال بهبودی مواد افیونی و محرک بود. این پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای یا پس رویدادی در بین تمامی افراد معتاد به مواد مخدر در حال بهبودی در 8 مرکز درمانی اقامتی شهرستان گرگان در بهار 1397 انجام شد. در مجموع تعداد 40 فرد در حال بهبودی مواد افیونی و 40 فرد در حال بهبودی مواد محرک به روش خوشه ایدومرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه باورهای غیرمنطقی جونز (IBT)، مقیاس تحمل پریشانی هیجانی (DTS) و پرسش نامه سنجش رفتارهای خودتخریب گرانه بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره از طریق نرم افزار SPSS 24 مورد تحلیل قرار گرفت. بین نیاز به تایید دیگران، تمایل به سرزنش، بی مسئولیتی هیجانی، نگرانی زیاد توام با اضطراب، اجتناب از مشکل و وابستگی از مقیاس باورهای غیرمنطقی، و تحمل و جذب شدن به وسیله هیجانات منفی از مقیاس تحمل پریشانی هیجانی، و رفتارهای خودتخریب گرانه کلی در دو گروه مردان در حال بهبودی مواد افیونی و مواد محرک تفاوت معنی داری با فاصله اطمینان 95% مشاهده شد (0/05p<). رفتارهای خودتخریب گرانه، باورهای غیرمنطقی و تحمل پریشانی هیجانی در گروه مردان در حال بهبودی مواد افیونی نسبت به مردان در حال بهبودی مواد محرک در وضعیت بهتری است.