اثر کود نانوآهن وآب مغناطیسی بر عملکرد دانه و کارآیی مصرف آب سویا در روش آبیاری قطره ای

کمبود منابع آب و گسترش استفاده از روش های آبیاری قطره ای از نوع نوارهای تیپ در مناطق کم آب از یک طرف و روند توسعه کاربرد کودهای نانو در کشاورزی و بررسی اثر آب مغناطیس بر عملکرد و کارایی مصرف آب محصولات کشاورزی از سوی دیگر منجر به پژوهشی بدین منظور گردید. از این رو تحقیق حاضر، امکان افزایش عملکرد و کارآیی مصرف آب گیاه سویا را با استفاده از روش آبیاری قطره ای (نوار تیپ) همراه با کود نانوآهن در شرایط آبیاری با آب مغناطیس و غیرمغناطیس بررسی می نماید. این طرح بصورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار در قطعه زمینی به مساحت 150متر مربع واقع در مرکز آموزش عالی کاشمر و در سال زراعی 1395 انجام گردید. تیمارهای اصلی شامل دو نوع آب؛ مغناطیسی (M1) و غیرمغناطیسی (M2) و تیمارهای فرعی شامل چهار سطح کود نانوآهن با مقادیر (0 (N1:بدون محلول پاشی، (2/0(N2: ، (4/0(N3: و (6/0(N4: گرم در لیتر در واحد سطح بود. نتایج نشان داد که اثر کود نانوآهن و آب مغناطیسی بر عملکرد دانه، زی توده و کارآیی مصرف آب سویا در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. اگرچه اثر متقابل آب مغناطیسی و کود نانوآهن بر صفات اندازه گیری شده غیر معنی دار بود. آبیاری با آب مغناطیس و محلول پاشی کود نانوآهن به میزان m2/g/lit 6/0 عملکرد دانه سویا را با تولید 670/3 تن در هکتار به میزان 25 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. همچنین کمترین میزان عملکرد دانه نیز در تیمار بدون کود نانوآهن و در شرایط بدون مغناطیس با تولید 565/2 تن در هکتار حاصل گردید. مقدار کارآیی مصرف آب در محدوده 71/0 تا 49/0 کیلوگرم بر متر مکعب به ترتیب در تیمارهای M1N4 و M2N1 متغیر بود.