تحلیل الگوی پراکنش خاک ها در یک منطقه هموار با استفاده از الگوریتم درخت تصمیم گیری

نقشه برداری رقومی خاک را می توان تولید اطلاعات مکانی خاک تعریف کرد. یکی از روش های محبوب که اخیرا در چندین مورد از مطالعات نقشه برداری رقومی خاک به کاررفته، درخت تصمیم گیری است. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی قابلیت درخت تصمیم گیری در نقشه برداری خاک ها در منطقه میان دربند با مساحت50000 هکتار در استان کرمانشاه انجام شد. الگوریتم C5.0 (با و بدون متاالگوریتم بوستینگ) برای ایجاد روابط مکانی بین کلاس های خاک و متغیرهای محیطی مورد استفاده قرار گرفت. بر پایه نمونه برداری سیستماتیک 78 خاکرخ مورد مطالعه قرار گرفت و 6 گروه بزرگ و 14 زیرگروه شناسایی شد. 30 متغیر محیطی از مدل رقومی ارتفاع و تصویر سنجنده OLI/TIRS ماهواره لندست 8 مربوط به تاریخ تیرماه 1394 مشتق شد. صحت عمومی برای گروه بزرگ و زیرگروه برابر با 73 درصد به دست آمد درحالی که مقادیر متناظر برای نمایه کاپا به ترتیب 61/0 و 63/0 بود. ترکیب متاالگوریتم بوستینگ با C5.0 مقادیر صحت عمومی را به ترتیب به 80 درصد و 76 درصد و مقادیر نمایه کاپا را به 72/0 و 66/0 افزایش داد. نتایج توانایی قابل توجهی را برای درخت تصمیم گیری در باز شناخت الگوی خاک در منطقه موردمطالعه نشان داد و متغیرهای توپوگرافی از سایر متغیرهای محیطی پر اهمیت تر به نظر می رسید. همچنین، بررسی نقشه های تولیدشده از طریق مقایسه با الگوی خاک مشاهده شده در خلال بررسی زمین، نشان گر تطابق پذیرفتنی پیش بینی های الگوریتم درخت تصمیم گیری با واقعیت بود.