بررسی تاثیر بانکداری الکترونیک بر حاشیه سود بانک ها در ایران

توسعه بانکداری الکترونیک به لحاظ تجربی ویژگی و ساختار بانک ها را از نظر عملکرد، کارآمدی، ریسک و نیز چالش های بانکی متحول ساخته است و مسیر این تحول براساس تجربیات موفق و استانداردهای بین المللی طی شده است. بانکداری الکترونیک توانسته است که مبادلات مالی از طریق توسعه تکنولوژی و ارتقاء خدمات بانکی در مقایسه با بانکداری سنتی را هموار سازد. مطابق با این شرایط، دسترسی برخط به مواردی همچون محصولات بانکی، صورت های مالی بانک ها، خدمات پرداخت و حتی اعتبارسنجی، تاثیر قابل ملاحظه ای بر رابطه میان بانک ها با مشتریان (در چارچوب اقدامات وام دهی و استقراض، ترکیب سپرده ها، فرصت های سرمایه گذاری و گزینه های تجاری در کنار تنوع سازی مدیریت حساب بانکی) ایجاد کرد. در این مطالعه، توسعه بانکداری الکترونیک و تاثیر آن بر حاشیه سود در طی سال های اخیر به لحاظ آماری و با استفاده از رویکرد داده های تابلویی پویا برای شبکه بانکی ایران مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که نسبت تعداد خودپرداز های بانکی و کارت های الکترونیک به کل دارایی های بانک ها به دلیل قابلیت جایگزینی با سایر ابزارها و همچنین هزینه نگهداری با نسبت حاشیه سود رابطه منفی و معنی دار داشته است. نسبت مبادلات از طریق شعب به دلیل افزایش مطالبات غیرجاری در طی ده سال گذشته نیز اثر منفی و غیرمعنی دار بر حاشیه سود داشته است. افزایش نسبت شعب سوئیفتی نیز اثر مثبت و معنی دار بر جریان وجوه و بهبود کارایی آن، کارمزد خدمات بانکی و در نهایت افزایش حاشیه سود بانک ها داشته است.