اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر نشانه های اختلالات روانی و بهزیستی بیماران مبتلا به تصلب چندگانه (ام.اس.)

بیماری تصلب چندگانه یکی از بیماری های سیستم عصبی مرکزی بسیار مهم و شایع است که در اثر التهاب و تخریب غلاف عصبی میلین ایجاد می شود. تصلب چندگانه علاوه بر سلامت جسمانی، سلامت و بهزیستی روان شناختی افراد را نیز با مشکل مواجه می کند. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر کاهش نشانه های اختلالات روانی و افزایش بهزیستی بیماران مبتلا به تصلب چندگانه بود.

پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر بود. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از بیماران مبتلا به تصلب چندگانه (ام.اس.) بیمارستان سینا (فرشچیان) در شهر همدان بود که به صورت هدفمند انتخاب گردیده و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت روان درمانی مثبت نگر قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات پس آزمون و یک ماه بعد از اتمام جلسات آزمون پیگیری اجرا شد. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه نشانه های اختلالات روانی دراگوتیس و همکاران (1973) و مقیاس نشانه های سلامت روانی کیز (2005- 2002) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد.

یافته ها نشان داد که روان درمانی مثبت نگر به صورت معناداری نشانه های اختلالات روانی را کاهش و سطح بهزیستی گروه آزمایش را افزایش داده است (0٫01≥P).

یافته های به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که روان درمانی مثبت گرا به عنوان درمان کوتاه مدت موثر، نه تنها باعث کاهش علائم و نشانه های اختلالات روانی می شود، بلکه می تواند باعث افزایش بهزیستی روان شناختی گردد. همچنین یافته های این پژوهش از این باور که روان درمانی مثبت گرا می تواند به طور موثری از طریق افزایش احساس لذت، تقویت توانمندی ها و افزایش معنا باعث افزایش بهزیستی شود، حمایت می کند.