بررسی تاثیر تمرینات حسی حرکتی بر توانایی حرکتی دست دانش آموزان فلج مغزی اسپاستیک نیمه بدن

فلج مغزی از اختلال های حسی حرکتی بسیار شایع است که می تواند منجربه ناتوانی های عملکردی دست و کاهش در میزان مشارکت شود؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات حسی حرکتی بر توانایی حرکتی دست دانش آموزان فلج مغزی اسپاستیک نیمه بدن بود. در مطالعه نیمه تجربی حاضر، جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان فلج مغزی مراکز توان بخشی کرمانشاه بود که 30 دانش آموز همی پلژی دختر و پسر اسپاستیک 8 تا 12ساله به صورت نمونه دردسترس انتخاب و به شکل تصادفی به دو گروه 15نفره آزمون و کنترل تقسیم شدند. برای اندازه گیری توانایی حرکتی درشت دست از آزمون جعبه و مکعب استفاده شد. برنامه تمرین شامل بخش حسی و حرکتی بود که طی هشت هفته و هرهفته 3 جلسه و هرجلسه 60 دقیقه انجام شد. تحلیل آماری داده ها با نرم افزار SPSS صورت گرفت. همچنین از آزمون های تی مستقل و زوجی در سطح معناداری 0٫05 استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد بعد از اعمال تمرینات هم زمان حسی حرکتی عملکرد حرکتی اندام فوقانی به صورت معناداری بهبود یافت (0٫047=p). تغییر میانگین در گروه تجربی از 8٫3±11٫53 به 7٫58±15٫80 و در گروه کنترل از 5٫63±10٫73 به 5٫72±10٫93 مشاهده شد. به کارگیری تمرینات هم زمان حسی حرکتی می تواند منجربه بهبود توانایی حرکتی دست در صورت ایجاد تجربیات حسی حرکتی شود. ازاین رو می توان از این نوع تمرینات باتوجه به نیازهای کودکان فلج مغزی، در برنامه توان بخشی دست آن ها استفاده کرد.