اثربخشی مداخلات مبتنی بر بازی درمانی بر مشکلات رفتاری کودکان دارای نارسایی های تحولی و ذهنی (مرور نظام مند و فراتحلیل)

بازی یکی از روش های مهم آموزشی و درمانی برای کودکان دارای نارسایی های تحولی و ذهنی است، چراکه اغلب این کودکان با مشکلات رفتاری عمده ای مواجه هستند. این پژوهش فراتحلیلی با هدف بررسی اثربخشی مداخلات مبتنی بر بازی درمانی بر مشکلات رفتاری کودکان دارای نارسایی های تحولی و ذهنی در ایران انجام شد. پژوهش حاضر از نوع فراتحلیل است. قبل از تحلیل اندازه اثر اختلاف میانگین ها، از روش پریزما برای مشخص کردن درخت تصمیم گیری استفاده شد. سپس با استفاده از تکنیک فراتحلیل، اندازه اثر مداخلات مبتنی بر بازی درمانی مشخص گردید. یازده مطالعه از 18 مطالعه انجام شده در ایران که در پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، بانک اطلاعات مقالات علوم پزشکی ایران، پژوهشگاه اطلاعات، گوگل اسکالر و مدارک علمی ایران و بانک اطلاعات نشریات کشور در سال های 1381 تا 1396نمایه شده بودند و با توجه به ملاک های ورود و خروج و همچنین از نظر روش شناسی مورد قبول بودند، گردآوری و فراتحلیل شدند. ابزار پژوهش فهرست وارسی فراتحلیل بود و برای تحلیل داده های توصیفی و محاسبه اندازه اثر پژوهش ها از نرم افزار جامع فراتحلیل استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میزان اندازه اثر اختلاف میانگین ها مداخلات مبتنی بر بازی درمانی بر مشکلات رفتاری 0٫61 (0٫001p≤) بود که بر اساس جدول کوهن، بالا است. یافته های این پژوهش فراتحلیلی از تاثیر مداخلات مبتنی بر بازی درمانی بر مشکلات رفتاری کودکان دارای نارسایی های تحولی و ذهنی حمایت می کند؛ بنابراین به نظر می رسد که برنامه های آموزشی مبتنی بر بازی درمانی می تواند به عنوان روشی مناسب برای کاهش مشکلات رفتاری در مراکز آموزشی کشور نظیر مدارس استفاده شود.