اثربخشی آموزش تاب آوری بر شایستگی اجتماعی و عزت نفس دانش آموزان با ناتوانی یادگیری

نقص شایستگی اجتماعی و عزت نفس خصیصه دانش آموزان با ناتوانی یادگیری محسوب می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تاب آوری بر شایستگی اجتماعی و عزت نفس دانش آموزان با ناتوانی یادگیری انجام شد. روش این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان مراجعه کننده به مراکز ناتوانی های یادگیری شهر بوشهر تشکیل دادند. نمونه شامل 34 دانش آموز که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه (آزمایش 17 نفر) و (کنترل 17 نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (1967)، مقیاس شایستگی اجتماعی فلنر و همکاران (1990)، مقیاس هوش کودکان وکسلر، مصاحبه بالینی و برنامه آموزشی تنظیم تاب آوری شوان کر و همکاران (1991) بود که طی 9 جلسه 1٫5 ساعته، دوبار در هفته در گروه آزمایش اجرا شد. در حالی که برای گروه گواه چنین مداخله ای صورت نگرفت. داده های حاصل از اجرای پرسشنامه ها در دو گروه در سه مرحله اندازه گیری شد و با تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و نرم افزار آماری SPSSنسخه 22 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد آموزش تاب آوری بر شایستگی اجتماعی و عزت نفس دانش آموزان با ناتوانی یادگیری اثر داشته (0٫001>p) و این تاثیر در مرحله پیگیری دو ماهه پایدار ماند (0٫001>p). براساس یافته های این پژوهش، می توان از روش آموزش تاب آوری به عنوان روش مداخله ای برای بهبود شایستگی اجتماعی و عزت نفس دانش آموزان با ناتوانی یادگیری استفاده کرد.