مقایسه سه روش تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون بر آمادگی قلبی تنفسی و شاخص های عملکردی سربازان

ارتقا عوامل مرتبط با آمادگی جسمانی و بهبود آن ها از طریق روش های تمرینی نوین برای سربازان اهمیت خاصی دارد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سه روش تمرین مقاومتی (RE) همراه با محدودیت جریان خون (BFR) بر میزان آمادگی جسمانی سربازان ارتش جمهوری اسلامی ایران بود. هجده سرباز با محدوده سنی 2/2±4/22 سال، شاخص توده بدنی 1/1±3/22 کیلوگرم برمترمربع و سابقه خدمت 3/3±4/10 ماه در سه گروه ورزش مقاومتی با جریان خون متغیر R+ BFR V)) (6 نفر)، گروه ورزش مقاومتی با شدت متغیر و میزان انسداد جریان خون ثابت RV+ BFR)) (6 نفر) و گروه دارای محدودیت جریان خون متغیر و شدت ورزش مقاومتی متغیر (C) (6 نفر)، تصادفی تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 4 هفته، 3 بار در هفته به تمرین مقاومتی همراه با BFR در سه روش با بار تمرینی یکسان پرداختند. فقط در استقامت عضلانی بالاتنه تغییرات معنی دار بین گروه ها مشاهده شد (01/0=P)، و سایر شاخص ها تغییرات معنی داری نشان نداد (05/0<P). درون گروه ها بیشترین تغییرات در استقامت قلبی و عروقی، استقامت عضلانی بالا و پایین تنه، میانگین توان بی هوازی در گروه R+ BFRV (05/0 ≥ P) و  قدرت عضلانی بالا و پایین تنه بیشترین تغییرات را درگروه RV+ BFR داشت (05/0 ≥ P)، گروه C بیشترین بهبودی در چابکی را نشان داد و تعادل در هر سه گروه تغییرات یکسانی نشان داد (05/0 ≥ P).  نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برای افزایش استقامت قلبی- عروقی، استقامت عضلانی، میانگین توان بی هوازی، روش افزایش در کاهش جریان خون با ورزش مقاومتی با شدت ثابت و برای افزایش قدرت و تعادل، روش افزایش شدت ورزش مقاومتی همراه با میزان انسداد ثابت جریان خون و برای افزایش در چابکی، روش ترکیبی مناسب می باشد.