ظرفیت های فقه و حقوق خانواده در همگرایی حقوقی جهان اسلام

خانواده باسابقه ترین اجتماعی است که منبع تغذیه اجتماعات بزرگ انسانی از جنبه های مختلف است. این نهاد حقوقی، پیچیده و چندساحتی است. نظام های حقوقی بزرگ دنیا، علی رغم تفاوت در بنیانشان، کوشیده اند اهمیت و اقتضائات خاص آن را در منظومه کشورهای متبوعشان در نظر بگیرند و به خانواده در قاموس قوانین خویش توجه کنند. در اسلام نیز حقوق خانواده بخش مهمی از احکام و اخلاق را تشکیل می دهد. بر این اساس، بازخوانی و بررسی ظرفیت های حقوق خانواده در اتحاد حقوقی جهان اسلام مسئله ای ضروری است. در این مقاله می کوشیم ضمن پرداختن به جایگاه حقوق خانواده در نظام حقوقی اسلام، نقش حقوق خانواده را به عنوان یکی از ظرفیت های موجود زمینه ساز اتحاد حقوقی جهان اسلام مطمح نظر قرار دهیم. بر این اساس، پس از تبیین مشترکات محل اجماع در فرآیند پژوهش به مصادیقی طبق فتاوای مشهور فریقین در این زمینه می پردازیم و امکان تقریب در غیرمشترکات با دخالت دادن حقوق اسلامی و لزوم رعایت حق تحفظ را بررسی می کنیم. روش تحقیق در این پژوهش، تحلیلی توصیفی و مبتنی بر اطلاعات کتابخانه ای است.