شبیه سازی میدان باد سطحی در منطقه دریای عمان با مدل WRF با شرایط اولیه و مرزی متفاوت

در این تحقیق کارایی مدل میان مقیاس WRF برای شبیه سازی باد سطحی تحت شرایط اولیه و مرزی متفاوت در سواحل و فراساحل دریای عمان ارزیابی شده است. بدین منظور از داده بازتحلیل Era-interim و داده های تحلیلی NCEP-FNL و NCEP-GFS به عنوان شرایط اولیه و مرزی استفاده شده است. خروجی میدان باد حاصل از شبیه سازی مدل با داده های ایستگاه های سینوپتیکی واقع در سواحل دریای عمان در کشورهای ایران و عمان، داده بویه قشم و داده ماهواره ترکیبی مقایسه شده اند. از روش کشانش (Nudging) برای بهبود در نتایج خروجی مدل استفاده شده است. نتایج هر سه شبیه سازی نشان می دهند که مدل در نقاط ساحلی، مقادیرسرعت باد را پیش برآورد کرده است. به گونه ای که بیشترین برآورد مربوط به داده Era-Interim و کمترین مربوط به داده FNL بوده است. برای مناطق فراساحلی، میانگین اریبی روی کل دامنه مورد مطالعه نشان داد که شبیه سازی هایی که با داده های GFS و FNL انجام شده بود، تمایل به کم برآوردی داشته، درحالی که داده های Era-Interim سرعت باد را بیش برآورد کرده اند. از مقایسه نمودار هیستوگرام سرعت باد مشخص شد که در هر سه شبیه سازی بیشترین میزان خطا در بازه های زمانی که سرعت باد کم بوده، رخ داده است. ارزیابی جهت باد نیز نشان داد که داده FNL نسبت به دو داده دیگر عملکرد بهتری را به عنوان شرایط اولیه و مرزی برای شبیه سازی در منطقه مورد مطالعه داشته است. در کل بهترین عملکرد مدل برای شبیه سازی میدان باد در دوره مورد مطالعه با داده های FNL در نقاط ساحلی و فراساحلی بوده است.