بررسی رابطه بین راهبردهای انگیزش با استعداد اعتیاد و پرخاشگری دانش آموزان

 پرخاشگری در لغت به معنای ستیزه و تندی کردن است اما در اصطلاح روان شناسی، یک واکنش عمومی و پدیده نابهنجار اجتماعی است همچنین استعداد مجموعه ای از توانائی های فرد شامل مهارت، دانش و ظرفیت برای رشد و توسعه می باشد.  لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین راهبردهای انگیزش با  استعداد اعتیاد و  پرخاشگری  دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر زاهدان بود.  این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی در مدارس پسرانه شهر زاهدان در سال 1396 انجام شد. جامعه پژوهش 2674 نفر و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 338 نفر با روش نمونه گیری در دسترس برآورد شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه راهبردهای انگیزش، استعداد اعتیاد و پرخاشگری استفاده شد. داده ها با استفاده از به نرم افزار 19spss- و آزمون همبستگی و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج نشان داد میان راهبردهای انگیزش با استعداد اعتیاد  ارتباط معناداری مشاهده شد (01/0 ≥ P). همچنین میان  راهبردهای انگیزش با پرخاشگری  ارتباط معناداری مشاهده شد (01/0 ≥ P). نتایج رگرسیون نشان دادند پرخاشگری قدرت  پیش بینی راهبرد انگیزش را داشته است. بین راهبردهای انگیزش با استعداد اعتیاد و پرخاشگری رابطه مثبت وجود دارد؛ یعنی با بالا بودن هر متغیری دیگری هم افزایش می یابد و بالعکس.