مقایسه مدل رگرسیون لجستیک چند سطحی با مدل رگرسیون لجستیک معمولی در بررسی عوامل موثر بر بروز از دست رفتن اتصال بالینی پریودونشیوم

بیماری پریودنتال از شایع ترین بیماری های دهان و دندان است که در مراحل پیشرفته باعث از دست رفتن اتصال بالینی (CAL>3mm) می شود. در این مطالعه با استفاده از مدل کلاسیک و مدل هایی که ساختار سلسله مراتبی داده ها را در نظر می گیرند، برآورد ضرایب عوامل موثر بر ازدست رفتن اتصال بالینی محاسبه و مورد مقایسه قرار گرفت. این مطالعه مقطعی روی 375 نفر زنان باردار و 192 نفر مادران دارای کودک سه ساله تحت پوشش 16 مرکز بهداشتی و درمانی علوم پزشکی شهید بهشتی انجام گردید. برای 6 دندان از هر فرد شاخص از دست رفتن اتصال بالینی بر اساس فرم استاندارد WHO توسط دندان پزشک ثبت شد. تحلیل داده ها با برازش مدل های رگرسیون لجستیک معمولی و رگرسیون لجستیک سه سطحی به وسیله نرم افزار 14 STATA انجام شد. از کل 3402 دندان بررسی شده 6.3% دارای CAL>3mm بود. بر اساس نتایج به دست آمده نسبت شانس بروز ازدست رفتن اتصال بالینی در سه ماهه سوم بارداری نسبت به غیر باردارها 2.4 برابر و در افرادی که نخ دندان استفاده می کنند، نسبت به افرادی که نخ دندان استفاده نمی کنند 2.86 برابر، همچنین در دندان های خلفی 1.65 برابر دندان های قدامی است (005/0>P). بر اساس معیار AIC مدل رگرسیون لجستیک چند سطحی برازش بهتری نسبت به رگرسیون لجستیک معمولی دارد و می تواند ضرایب عوامل موثر بر CAL را دقیق تر برآورد نماید، در صورت استفاده از مدل رگرسیون لجستیک معمولی در داده های دارای ساختار سلسله مراتبی، خطای استاندارد پارامترها دچار کم برآوردی می شود.