تاثیر دو نوع برنامه تمرین مقاومتی بر سطوح BDNF بزاق کودکان

  با توجه به پتانسیل بالای شکل‎پذیری عصبی در کودکان، یافتن بهترین روش‎های تمرینی برای رسیدن به سازگاری های عصبی مناسب بسیار حائز اهمیت است. BDNFبه عنوان عضوی از خانواده نروتروفین ها، یکی از شاخص های رشد عصبی است که در پاسخ به فعالیت ورزشی افزایش می یابد .هدف اصلی این تحقیق بررسی اثر دو نوع تمرین مقاومتی ثابت و معلق بر سطوح BDNFبزاق کودکان نابالغ است. 24 نفر از پسران نابالغ (میانگین سنی 55/0 3/12، مرحله 1 و2 از مقیاس تانر) در سه گروه تمرین مقاومتی معلق (TRX)، تمرین مقاومتی با وزن بدن (BWT)،و گروه کنترل(C) تقسیم شدند. گروه های تمرین، دو جلسه در هفته و به مدت هشت هفته به تمرین پرداختند. همه گروه‎ها سه روز در هفته در تمرینات منظم فوتبال شرکت می کردند. نمونه بزاق، قبل از شروع تمرینات و 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین جمع آوری و میزان BDNFبزاق با روش الایزا سنجیده شد. از آزمون آنوای یک طرفه با سطح معنی داری 55/0 برای مقایسه بین گروه ها استفاده شد. با وجود اینکه اثر تمرین مقاومتی بر قدرت عضلات پایین تنه در گروه تجربی به خوبی مشاهده شد، غلظت BDNFبزاق تفاوت معنی داری در بین گروه‎ها نداشت (411/0=P ، 922/0=F ). از آن‎جا که کودکان تحت تاثیر فرآیندهای رشد و بلوغ قرار دارند، به تغییرات ناشی از فعالیت ورزشی در نروتروفین‎ها، حساسیت بیشتری دارند در نتیجه یافته‎های مشابه می‎تواند به دلیل شرکت منظم همه گروه‎ها در تمرینات فوتبال باشد.