مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات زانو در زنان ورزشکار دارای ناهنجاری های کف پا حین پرش-فرود تک پا

امروزه پرونیشن و سوپینیشن بیش از حد مچ پا می تواند عملکرد بیومکانیکی و عصبی-عضلانی اندام تحتانی را تغییر دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات چهارسررانی و همسترینگ حین پرش-فرود تک پا در افراد دارای کف پای صاف، گود و طبیعی می باشد.
در مطالعه مقطعی حاضر، 30 زن با کف پای سالم، کف پای گود و دارای کف پای صاف در محدوده سنی 20-30 سال انتخاب شدند. میزان قوس کف پا توسط شاخص افتادگی استخوان ناوی اندازه گیری شد و سپس میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات مورد نظر با استفاده از سیستم الکترومیوگرافی سطحی 16 کاناله ساخت شرکت بایامد حین پرش-فرود تک پا، سنجیده شد. از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه برای تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معناداری 95 درصد(05/0=α) در نظر گرفته شد.
یافته ها نشان داد میزان فعالیت فیدفورواردی عضلات وستوس لترالیس (018/0=p)، رکتوس فموریس (026/0=p) بین دو گروه کف پای صاف و گود و نیز میزان فعالیت فیدبکی عضلات رکتوس فموریس (018/0=p)، بایسپس فموریس (046/0=p) و سمی تندینوس (048/0=p) بین دو گروه کف پای سالم و گود و بایسپس فموریس (048/0=p) و سمی تندینوس (02/0=p) بین دو گروه کف پای صاف و گود دارای اختلاف معناداری بود.
به نظر می رسد ناهنجاری کف پای گود و صاف ممکن است با تغییر الگوی فعالیت عضلات ثبات دهنده زانو همراه باشد و ممکن است احتمال آسیب دیدگی زانو را افزایش دهد.