مقایسه سه شیوه تمرینات اصلاحی متداول، خوداصلاحی و ترکیبی بر درجه انحنای جانبی ستون فقرات در آزمودنی های مبتلا به اسکولیوز غیرساختاری

اسکولیوزیس بدشکلی سه بعدی ستون فقرات است که علاوه بر انحنای جانبی با چرخش جسم مهره ای حول محور عمودی بدن همراه می باشد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه سه شیوه تمرینات اصلاحی متداول (تمرینات کششی-تقویتی)، خوداصلاحی و ترکیبی (تمرینات متداول و خوداصلاحی) بر درجه انحنای جانبی ستون فقرات (درجه اسکولیوزیس) در افراد مبتلا به ناهنجاری اسکولیوزیس غیرساختاری بود. در تحقیق حاضر 53 فرد دارای اسکولیوزیس غیرساختاری (32 زن و 21 مرد) با میانگین سن 22/2±36/23 سال، قد 3/8±61/168 سانتی متر و وزن 55/8±65/62 کیلوگرم به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه تمرینات متداول (14 نفر)، خوداصلاحی (13 نفر)، ترکیبی (14 نفر) و گروه کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. هر یک از آزمودنی ها در گروه های تمرین پروتکل تمرینات را به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و در هر جلسه به مدت 60 تا 75 دقیقه انجام دادند، در حالی که آزمودنی های گروه کنترل برنامه فعالیت های زندگی روزانه خود را ادامه دادند. میزان انحنای جانبی ستون فقرات (درجه اسکولیوزیس) قبل و پس از هشت هفته تمرینات اصلاحی با استفاده از روش فتوگرامتری و بر اساس سیستم مختصات با استفاده از نرم افزار کامپیوتری Corel Draw مدل11 اندازه گیری و داده های حاصل با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شد. از مدل ترکیبی تحلیل واریانس اندازه های تکراری استفاده شد تا اثر تعاملی زمان در دو مرحله پیش از مداخله و پس از مداخله بر گروه های چهارگانه تمرین و کنترل مشخص گردد. در صورت معنادار بودن اثر تعاملی زمان بر گروه های تحقیق از آزمون های تعقیبی تی زوجی برای مقایسه درون گروهی (پیش آزمون و پس آزمون) و تحلیل واریانس یک طرفه برای مقایسه بین گروهی متغیرها در پس آزمون استفاده شد. سطح معناداری در این تحقیق در سطح 95% با آلفای 5% در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که هشت هفته تمرینات اصلاحی متداول، خوداصلاحی و ترکیبی میزان انحنای جانبی ستون فقرات در گروه های تمرین را به طور معنا داری کاهش می دهد (05/0>p). بر اساس یافته های حاضر بیش ترین اثربخشی در کاهش زاویه اسکولیوزیس به ترتیب مربوط به گروه تمرینات ترکیبی با اندازه اثر 08/5، گروه تمرینات متداول با اندازه اثر 06/4 و گروه تمرینات خوداصلاحی با اندازه اثر 24/3 بود. بر اساس نتایج مطالعه حاضر می توان بیان نمود که پروتکل تمرینات ترکیبی شامل تمرینات خوداصلاحی، کششی-تقویتی یک روش اثربخش در کاهش انحنای جانبی ستون فقرات (درجه اسکولیوزیس) در افراد مبتلا به ناهنجاری اسکولیوزیس غیرساختاری است.