ارزیابی اختلالات اسکلتی- عضلانی و ارگونومی وضعیت قامتی آرایشگران مرد استان تهران

مقدمه و اهداف هدف از انجام این تحقیق ارزیابی اختلالات اسکلتی- عضلانی و ارگونومی وضعیت قامتی آرایشگران مرد استان تهران بود. مواد و روش ها در این پژوهش توصیفی تعداد 254 نفر از کلیه آرایشگران مرد استان تهران به عنوان نمونه آماری به صورت در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسش نامه استاندارد نوردیک و تصویربرداری پوسچر های کاری به وسیله دوربین عکاسی، اطلاعات موردنیاز جمع آوری شد. سپس اطلاعات کسب شده به روش REBA (Rapid Entire Body Assessment)، امتیازدهی و با کمک نرم افزار  SPSSنسخه 21 در سطح معنی داری (05/0 ≥P) تجزیه وتحلیل شد. یافته ها بر اساس نتایج از بین 9 ناحیه مورد بررسی به ترتیب شایع ترین اختلالات موجود در بین آرایشگران مورد بررسی مربوط به ناحیه کمر (97/34%)، گردن (28/19%)، ساق پا (24/15%)، زانو (52/8) و مچ دست (38/5%) و کمترین اختلال مربوط به اختلالات ران (58/3%) بود. با توجه به روش  ربا، 37% وضعیت کاری آرایشگران دارای سطح خطر متوسط، 45% با سطح خطر بالا، و 2% پوسچرها در سطح خطر خیلی بالا قرار دارند..  نتیجه گیری با توجه به نتایج به نظر می رسد که اکثر آرایشگران استان تهران در وضعیت خطر ابتلا به آسیب های اسکلتی-عضلانی زودرس قرار دارند. و عمده این اختلالات ناشی از پوسچر های غلط و تکراری در طی روزهای کاری می باشد. لذا، توصیه می شود آموزش های لازم به منظور درمان و پیشگیری از سایر عوارض احتمالی ناشی از آن ها به این دسته از افراد ارائه گردد.