تاثیر بی خوابی بر عوامل آمادگی جسمانی وابسته به تندرستی در مردان فعال دانشگاهی

خواب یک جنبه مهم زندگی است که بر بیشتر عملکرد های روزانه زندگی تاثیر می گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 12 ساعت بی خوابی (30 ساعت بیداری) بر عوامل آمادگی جسمانی وابسته به تندرستی شامل: قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، استقامت قلبی تنفسی، انعطاف پذیری و ترکیب بدن مردان فعال دانشگاهی بود. روش شناسی: 32 مرد فعال دانشگاهی با دامنه سنی 20 تا 26 سال، قد 64/1 تا 90/1 متر، وزن 58 تا 85 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 9/18 تا 4/27 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به دو گروه بی خواب (16 نفر) و کنترل (16 نفر) تقسیم شدند. پس از انجام آزمون های آمادگی جسمانی از هر دو گروه در روز اول، آزمودنی ها سه روز استراحت کردند و از ساعت 6:00 صبح روز چهارم تا ساعت 12:00روز بعد گروه آزمایش دوره ی بی خوابی را سپری کرد. سپس در روز پنجم تمامی آزمون های آمادگی جسمانی دوباره از دو گروه به عمل آمد. میانگین و دامنه اختلافات با استفاده از آزمون t مستقل و نرم افزار SPSS17 بررسی شد. 12 ساعت بی خوابی تاثیر معنی داری در کاهش استقامت عضلانی (003/0P<) آزمودنی ها داشت، در حالی که تاثیر معنی داری در قدرت عضلانی، استقامت قلبی تنفسی، انعطاف پذیری و درصد چربی آزمودنی ها نداشت (05/0P>). 12 ساعت بی خوابی باعث کاهش اجرای بدنی آنچنانی نمی گردد. بنابراین، ورزشکاران و غیر ورزشکاران بایستی خواب کافی شبانه جهت جلوگیری از افت اجرا در فعالیت هایی که نیازمند استقامت عضلانی هستند را داشته باشند.