بررسی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری در دانشگاه علوم پزشکی قم، سال 1396

آموزش بالینی جزء جدانشدنی آموزش در رشته های علوم پزشکی است که هدف آن دستیابی به مهارت های حرفه ای جهت استفاده در مراقبت های بالینی آینده می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل، هوشبری و عوامل مرتبط با آن در دانشگاه علوم پزشکی قم صورت گرفت.
این مطالعه به روش توصیفی - تحلیلی (از نوع مقطعی) بر روی تمامی دانشجویان هوشبری و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1396 انجام شد. تعداد 104 دانشجو به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و بررسی وضعیت آموزش بالینی بود. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
در این مطالعه، دانشجویان هوشبری با کسب نمره 12/71±73/73 و اتاق عمل با کسب نمره 29/10±46/75، از وضعیت آموزش بالینی نسبتا مطلوبی برخوردار بودند. از بین متغیرهای دموگرافیک، فقط رابطه احساس امنیت شغلی با وضعیت آموزش بالینی، معنی دار بود (05/0>p).
با توجه به نقش کیفیت آموزش بالینی در یادگیری مطالب تئوری و کاربرد آن ها در آینده شغلی دانشجویان، ضروری است به اصلاح نواقص آموزش بالینی و تقویت جنبه های مختلف آن پرداخته شود.