طراحی و اعتباریابی آزمون توان بی هوازی ویژه بسکتبال بر مبنای آزمون رست

این تحقیق به منظور تعیین اعتبار آزمون طراحی شده برای اندازه گیری توان بی هوازی بازیکنان بسکتبال(BAST)1 بر مبنای آزمون دویدن سرعت بی هوازی ((RAST2 انجام شد. آزمودنی های این تحقیق شامل 14 نفر از بازیکنان بسکتبال( میانگین قد، وزن، سن، درصد چربی و BMI آزمودنی ها به ترتیب 5/9± 75/176سانتیمتر، 48/9±05/69 کیلوگرم، 17/2±43/22سال، 20/6 ± 39/15درصد، 43/2± 21/22 کیلو گرم بر متر مربع ) تیم دانشگاه خوارزمی تهران بودند که حداکثر، میانگین، و حداقل توان وشاخص خستگی پس از اجرای آزمون رست و آزمون طراحی شده جدید بسکتبال محاسبه گردید. همچنین میزان لاکتات خون بعد از گذشت 2 دقیقه و ضربان قلب بلافاصله پس از اجرای آزمون ها اندازه گیری شد. پس از اطمینان از نرمال بودن متغیرهای آماری برای بررسی میزان همبستگی بین شاخص های توان و شاخص های فیزیولوژیکی (لاکتات خون و ضربان قلب) دو آزمون از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج نشان داد بین حداکثر، میانگین، حداقل توان به دست آمده از آزمون طراحی شده و آزمون رست همبستگی معنی داری وجود دارد(577/0=r 031/0p= ، 749/0 r=001/0=p ، 621/0= r018/0=p)، ولی بین شاخص خستگی دو آزمون همبستگی معنی داری مشاهده نشد(014/0r= ). همچنین بین لاکتات خون در زمان (2 دقیقه) پس از اجرای آزمون ها همبستگی معنی داری وجود داشت (744/0= ,r002/0=p )، اما در میزان ضربان قلب بلافاصله بعد از اجرای دو آزمون همبستگی معنی داری مشاهده نشد(237/0=r ). بین میانگین ضربان قلب بلافاصله پس از اجرای آزمون ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد( 432/0p= )، همینطور بین میانگین لاکتات دو آزمون تفاوت معنی داری مشاهده نشد(298/0p=). بنابراین آزمون طراحی شده با توجه به آزمون رست آزمونی معتبر جهت اندازه گیری توان بی هوازی بازیکنان بسکتبال می باشد.