تعیین زمان مناسب استفاده از قارچ کش ها جهت مهار بیماری لکه خرمایی گندم بر اساس مراحل رشدی گیاه

بیماری لکه خرمایی (Pyrenophora tritici-repentis) یکی از بیماری های برگی مخربی است که در شرایط اپیدمی خسارت قابل توجهی به گندم وارد می کند و استفاده از قارچ کش ها، روش سریع کنترل این بیماری در سال های اپیدمی می باشد. بدین منظور آزمایشی در مزرعه در قالب طرح کرت های خرد شده (با پایه بلوک های کامل تصادفی) در چهار تکرار طراحی گردید. عامل اصلی آزمایش را ارقام (کوهدشت و کریم) و عامل فرعی را تیمارهای سمپاشی با قارچ کش های رایج منطقه شامل تیلت، فولیکور، فالکن و رکس دو به ترتیب در چهار زمان T0(مرحله اوایل ساقه روی تا تشکیل گره 1)، T1(مرحله تشکیل گره 3-2)، T2 (مرحله ظهور کامل برگ پرچم) و T3 (مرحله گلدهی) تشکیل دادند. در این بررسی، تیمارهای سمپاشی از مرحله ظهور کامل برگ پرچم تا گلدهی (تیمارهای Tr3، Tr5، Tr6، Tr8 و Tr9)، مقدار AUDPC-I را در رقم کوهدشت بین 5/80-1/42 درصد و در رقم کریم بین 6/76-3/33 درصد کاهش دادند در حالی که مقدار AUDPC-S به ترتیب در رقم های کوهدشت و کریم بین 47- 7/30 درصد و 58-33 درصد کاهش یافت. بیشترین درصد افزایش عملکرد نیز در تیمارهای مرحله ظهور کامل برگ کامل پرچم تا گلدهی وجود داشت که به ترتیب در رقم های کوهدشت و کریم بیش 36 درصد (2/1071 تا 9/1298 کیلوگرم در هکتار) و 34 درصد (5/1054 تا 8/1313 کیلوگرم در هکتار) افزایش عملکرد مشاهده شد. بر اساس نتایج بدست آمده، تیمار Tr(یکبار سمپاشی در زمان T2)، مناسب ترین تیمار از نظر زمان استفاده قارچ کش جهت کاهش تعداد دفعات سمپاشی و فشار بیماری، افزایش عملکرد و سود اقتصادی بود.