بررسی پلی مورفیسم های سیتوکروم 17 (T-34C) و سیتوکروم 19 (Trp 39 Arg) در سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک مطالعه مورد-شاهدی

آنزیم سیتوکروم P450 (CYP) 17 برای بیوسنتز آندروژن ضروری است. همچنین آنزیم CYP 19 آندروژن ها را به استروژن های آروماتیک تبدیل می کند. هردو پلی مورفیسم ممکن است یک فاکتور خطر برای سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) باشند. هدف مطالعه کنونی بررسی اثر CYP17A1 T-34C and CYP19A1 (Trp 39 Arg)) در پاتوژنز PCOS در جمعیتی با زمینه نژادی کرد از غرب ایران بود.
موارد و مطالعه مورد-شاهدی کنونی شامل 50 بیمار داری PCOS و 109 کنترل بود. پلی مورفیسم های CYP17A1 T-34C) و CYP19A1 (Trp 39 Arg به وسیله واکنش زنجیره پلی مراز-پلی مورفیسم طولی قطعه محدود کننده تعیین شد. همچنین ارتباط پلی مورفیسم ها با پارامترهای بیوشیمیایی آنالیز گردید. میزان سرمی استرادیول در بیماران دارای PCOS بطور معنی داری نسبت به زنان سالم پایین تر بود. اما میزان دهیدرو اپی آندروسترون (DHEA) در بیماران بطور معنی داری در مقایسه با کنترل بالاتر بود. همچنین، میزان پایین تر گلوبولین متصل شونده به هورمون جنسی (SHBG) در بیماران در مقایسه با کنترل مشاهده گردید (0/06p=) فراوانی بالاتر ژنوتیپ CYP17 TC بطور معنی داری با 2/31 برابر خطر استعداد ابتلا به PCOS همراه بود (0/038p=، 5/14-1/04 CI 95/-%). فراوانی ژنوتیپ CYP19 TC در کنترل 6/4% و در بیماران 10% بود (0/42p=). مطالعه کنونی ارتباط میان CYP17A1 T-34C و خطر PCOS و عدم تاثیر پلی مورفیسم CYP19A1)) Trp 39 Arg در استعداد ابتلا به PCOS را نشان داد. علاوه بر این، مطالعه ما تغییر میزان هورمون های استروئیدی جنسی و SHBG در PCOS را نشان داد.