مقایسه تاثیر فعالیت هوازی حاد با شدت کم و متوسط بر نیمرخ لیپیدی مردان سالمند دارای اضافه وزن

هدف مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر فعالیت هوازی حاد با شدت کم و متوسط بر نیمرخ لیپیدی مردان سالمند دارای اضافه وزن بود. روش بررسی:  جامعه آماری این تحقیق مردان سالمند عضو خانه سالمندان شهر اهواز بودند که تعداد 15 آزمودنی مرد دارای اضافه وزن (میانگین± انحراف معیار؛ سن، 3/6±66/2 سال؛ قد، 7/5± 3/176سانتی متر؛ وزن 4/7±90/58 کیلو گرم) به صورت هدفمند به عنوان نمونه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. در جلسه اول سنجش های آنتروپومتریکی، ترکیب بدنی و اوج اکسیژن مصرفی(VO2peak) (از طریق آزمون تعدیل شده بروس) آزمودنی ها اندازه گیری شد. در جلسات دوم و سوم آزمودنی ها پس از حداقل 10 ساعت ناشتایی در یک طرح متقاطع با دو شدت کم (%45 VO2peak) و متوسط (%65 VO2peak)، طی دو جلسه به فاصله یک هفته به مدت 30 دقیقه در هر جلسه، روی تردمیل دویدند. نمونه خونی قبل و پس از هر شدت فعالیت برای اندازه گیری تری گلیسیرید، HDL-C، LDL-C و کلسترول تام جمع آوری شد.

نتایج تحقیق نشان داد که سطوح تری گلیسیرید، LDL-C و کلسترول تام بعد از فعالیت در شدت متوسط کاهش معنی داری داشت (p<0/05). بعلاوه، سطح HDL-C بعد از فعالیت در شدت متوسط افزایش معنی داری نشان داد (p<0/05) در مقابل سطوح تری گلیسیرید، HDL-C ، LDL-C و کلسترول تام بعد از فعالیت در شدت کم تغییر معنی داری نشان نداد (0/05< p).

بر اساس نتایج حاضر می توان نتیجه گیری کرد فعالیت هوازی حاد با شدت متوسط نسبت به شدت کم باعث بهبود نیمرخ لیپیدی در مردان سالمند دارای اضافه وزن می شود.