تکنیک های ادبی و ضرب آهنگ های زندگی روزمره به مثابه کردار های تولید فضا در رمان صفر کی(2016) اثر دان دلیلو

هدف از این پژوهش بررسی چگونگی تولید فضا در رمان صفرکی (2016) اثر دان دلیلو بر اساس نظریه اجتماعی-فضایی هانری لوفور(1901-1991)، فیلسوف و جامعه شناس معاصر فرانسوی، است. به نظر او، فضا تولیدی اجتماعی است که می توان آن را در دو مجموعه سه گانه بازنمایی های فضا، فضاهای بازنمایی و پراکتیس های فضایی از یک طرف، و سه گانه تصورشده، درک شده و زیسته از طرف دیگر دسته بندی کرد. کاربست این مفاهیم در رمان مذکور نشان می دهدکه میان کنشگر و تولید فضا رابطه مستقیم وجود دارد زیرا هر کنشگری به شیوه خاص خود، در رمان صفرکی به کنش تولید فضا می پردازد. اگرچه، در چشم انداز کلی، دو فضای انضمامی و فضای انتزاعی در رمان قابل تشخیص است، اما در نگاه خردتر، راوی که شخصیت اصلی رمان هم هست، با استفاده از راهبردهای طنز، توصیف، تغییرگونه زبانی، بازی ها و ابداع زبانی از یک طرف، و با بهره گیری از فعالیت های زندگی روزمره، از سوی دیگر، به تولید فضاهای زیسته و فضاهای بازنمایی می پردازد. از این رو، می توان، در ارزیابی کلی تر، برخی از شگردها وصناعات ادبی را به منزله کردار های تولید فضا تلقی کرد زیرا خود رمان هم نوعی فضای زیسته محسوب می شود.