تاثیر ویژگی های شخصیتی و راهبردهای یادگیری خودنظم دهی بر یادگیری ساختار و واژگان زبان خارجه دانشجویان

در این پژوهش، تعداد 440 دانشجو که در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق مشغول به تحصیل می باشند، شرکت کردند. ابتدا شرکت کنندگان مقیاس شخصیتی 5 عاملی جان و سوتو[1] و مقیاس راهبردهای یادگیری خودنظم دهی تسینگ، دورنیه و اشمیت [2] را تکمیل کردند و میزان یادگیری ساختار و واژگان دانشجویان بر اساس نمرات آزمون پایان ترم آنها در درس زبان خارجه بررسی شد. برای تحلیل داده ها از الگوی معادلات ساختاری از نوع تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی و راهبردهای یادگیری خود نظم دهی و نمرات ساختار و واژگان دانشجویان ارتباط معناداری وجود دارد. از بین مولفه های شخصیتی، تجربه پذیری و برون گرایی و از میان مولفه های راهبردهای یادگیری خود نظم دهی، هدف گذاری و کنترل اهمال کاری بیشترین تاثیر را بر نمرات ساختار و واژگان دانشجویان داشت. بنابراین توجه به ویژگی های شخصیتی و آگاهی نسبت به آنها همراه با تقویت مهارت های یادگیری خود نظم دهی در ارتقای علمی دانشجویان و بالابردن سطح علمی آنها توصیه می گردد.