مدل سازی پیشرفته مبتنی بر کمترین مربعات جزئی مصدومیت منجر به بستری موتورسواران شهر تبریز

حوادث ترافیکی جاده ای یک مشکل جدی بهداشت عمومی در دنیا است به طوری که مرگ ومیر ناشی از حوادث ترافیکی جاده ای در کشورهای با درآمد کم و متوسط اتفاق می افتد. در کشورهای با درآمد کم و متوسط با درآمد بالا، عابران پیاده، موتورسواران و دوچرخه سواران سهم بالایی از استفاده کنندگان وسایل نقلیه را تشکیل می دهند و نیمی از کشته کنندگان حوادث ترافیکی را در کشور موتورسواران تشکیل می دهند. هدف مطالعه حاضر، تعیین میزان پیشگویی مدل معادلات ساختاری مبتنی بر کمترین مربعات جزئی برای مصدومیت منجر به بستری موتورسواران در یک مطالعه مورد- شاهدی است. مطالعه حاضر، مطالعه مورد- شاهدی است که 300 مورد و 156 کنترل دارد و50 خوشه از بین 150 خوشه به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شد. یافته های این مطالعه نشان داد که با توجه به برتری مدل SEM بر PLS نتایج نشان داد که رفتارهای حرکتی موتورسواران، بیش فعالی بزرگسالان، رفتار موتورسواران و مشخصات دموگرافیک به عنوان متغیرهای پیش بینی برای متغیر پاسخ آسیب لحاظ شدند. هم چنین رابطه مستقیم، مثبت و معناداری برای متغیرهای رانندگی در ساعات تاریک (001/0P< ،01/1(OR=، کودک بیش فعال (057/0P= ،65/1(OR=، صحبت کردن با تلفن همراه (010/0P=، 22/2(OR= و MRBQ (رفتار حرکتی موتورسواران) (092/0P= ،28/1(OR= هم چنین رابطه معکوس و معنا داری نیز بین متغیرهای وضعیت تاهل (002/0P= ،43/0(OR= و سطح تحصیلات (001/0P< ،29/0(OR= مشاهده شد. نتایج نشان داد در داده های حاضر مدل معادلات ساختاری مبتنی بر کمترین مربعات جزئی که مدل بهتری است پیشنهاد می شود که نتایج آن را می توان برای داده های ترافیکی مورد بررسی قرار داد.