تاثیر مصرف خوراکی همزمان شیر و ادرار شتر بر مدل سیروز کبدی القاشده با تتراکلریدکربن در موش های صحرایی نر

ویژگی های خاص شیر و ادرار شتر موجب شده تا به شکل وسیعی ازآن به عنوان یک ماده ضد میکروبی، آنتی اکسیدان و محافظت کننده از کبد در طب سنتی و اسلامی استفاده شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر شیر و ادرار شتر در سیروز ناشی از تتراکلریدکربن انجام شد. در مطالعه حاضر، 24 سر موش صحرایی نر در شش گروه (کنترل و گروه های دریافت کننده روغن زیتون، تتراکلریدکربن، شیر شتر، ادرار شتر، ادرار و شیر شتر) به طور تصادفی تقسیم شدند. مدل القای سیروز با تتراکلریدکربن (CCL4) در گروه های 6-3 به روش تزریق داخل صفاقی CCL4 بود. شیر، ادرار، شیر و ادرار شتر روزانه برای رت های گروه های درمان به ترتیب گاواژ گردید. وزن ابتدایی و نهایی، سطوح سرمی AST، ALT، ALP، آلبومین و تری گلیسرید و کلسترول برای تمام گروه ها اندازه گیری شد. بررسی مورفولوژی کبدی با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسلین- ائوزین (H&E) انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی (در صورت معنی دار بودن) تجزیه و تحلیل شدند. در این مطالعه، سطح سرمی آنزیم های ALT، AST و LP به ترتیب در گروه تتراکلریدکربن نسبت به گروه کنترل به شکل معنی داری افزایش یافت؛ اما تنها مصرف همزمان شیر و ادرار شتر در رت های دارای سیروز، موجب کاهش معنی دار سطح ,ALT ALP و تری گلیسرید سرم نسبت به گروه تتراکلریدکربن شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد مصرف همزمان شیر و ادرار شتر می تواند موجب بهبود آسیب سلولی القاشده به وسیله تتراکلریدکربن شود.