بررسی رابطه خوش بینی و معنای زندگی در بیماران دیابتی مراجعه کننده به بخش داخلی بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) شهر زابل در سال 1397

بیماری دیابت، شایعترین بیماری متابولیک و چهارمین علت مرگ و میر در جوامع غربی می باشد.خوش بینی باعث بهبود عملکرد فیزیکی و روانی ، کاهش استرس ، انگیزه بالا برای پیشرفت ، فعال شدن دستگاه ایمنی و کاهش عفونت ها می شود. معنای زندگی نیز موجب سلامت روان ، امید و کاهش اختلال های روانی می شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی رابطه خوش بینی و معنای زندگی در بیماران دیابتی انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع توصبفی- همبستگی می باشد .جامعه پژوهش از میان بیماران دیابتی مراجعه کننده به بخش داخلی بیمارستان امیرالمومنین علی (ع) به روش مبتنی بر هدف انتخاب که پس از ابراز تمایل و تکمیل فرم رضایت نامه، سه پرسشنامه شامل مشخصات جمعیت شناختی ، پرسشنامه معنای زندگی و پرسشنامه جهت گیری زندگی به شرکت کنندگان تحویل داده شد و پس از ارائه توضیحات و تکمیل پرسشنامه ها توسط بیماران داده های حاصل از آنها وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد) و آمار تحلیلی (تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون )انجام شد.

میانگین نمره ی خوش بینی 19.46 و میانگین آن در معنای زندگی 29.78 به دست آمد که نشان دهنده این است که خوش بینی و معنای زندگی در بین بیماران دیابتی در سطح مطلوب بوده است. بر اساس آزمون آماری همبستگی پیرسون بین خوش بینی و معنای زندگی در بیماران دیابتی رابطه معناداری وجود دارد (0.001)، بطوری که می توان گفت هرچه میزان خوش بینی بیشتر باشد معنای زندگی نیز بیشتر می شود . بین هیچکدام از اطلاعات دموگرافیک با خوش بینی و معنای زندگی ارتباطی وجود نداشت.

با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد افزایش خوش بینی بر میزان معنای زندگی بیماران دیابتی موثر می باشد. معنای زندگی از سوی دیگر به سازگاری با بیماری و مشکلات زندگی از طریق خوش بینی تاثیرگذار است و به تغییر کیفیت و رضایت از زندگی افراد منجر می شود. لذا بهتر است که مراقبین سلامت ، پرستاران و پزشکان به این موارد توجه خاص داشته باشند.