تعیین غلظت کادمیوم در بافت های ماهی سفید (Rutilus kutum) و ارزیابی خطر مصرف آن در سواحل جنوبی دریای خزر

محصولات دریایی به رغم تامین بخشی مهمی از پروتئین مورد نیاز انسان ها، موجب به وجود آوردن خطراتی برای سلامت آن ها می شوند. از این رو هدف از این مطالعه تعیین تجمع کادمیوم در بافت های پوست و عضله جنس های نر و ماده ماهی سفید و در نهایت مطالعه ارزیابی خطر مصرف آن می باشد.پس از انجام هضم اسیدی تعداد 30 عدد ماهی سفید نمونه برداری شده از سواحل جنوبی دریای خزر، میزان کادمیوم در آن ها با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. میانگین غلظت کادمیوم در بافت پوست و عضله به ترتیب 0/09± 0/45 و 0/06 ± 0/38 میکروگرم بر گرم وزن تر به دست آمد. نتایج آنالیزهای آماری تفاوت معنی داری را بین بافت پوست و عضله نشان داد (0/01>p). هم چنین اختلاف معنی داری در غلظت کادمیوم بین جنس نر و ماده مشاهده نشد. میزان سیبل خطر هدف (0/0002) پایین تر از میزان مجاز ارائه شده بود. میزان جذب روزانه و هفتگی به ترتیب 1/42 و 9/97 میکروگرم در روز/هفته به دست آمد که پایین تر از حداکثر میزان قابل قبول توسط کمیته مشترک سازمان های بهداشت جهانی و فائو بود. حد مجاز مصرف ماهی سفید از نظر کادمیوم برای افراد بالغ 0/16 و برای کودکان 0/03 کیلوگرم در روز به دست آمد. هم چنین تعداد وعده های مجاز مصرف برای افراد بالغ 21/79 و برای کودکان 4/51 وعده در ماه به دست آمد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان کادمیوم در ماهی سفید پایین تر از میزانی می باشد که در بلند مدت خطرات بهداشتی را متوجه مصرف کنندگان آن، با میزان کنونی مصرف داشته باشد.