زیست شناسی تولید مثل میگو خنجری Parapenaeopsis stylifera ( H. Milne Edwards, 1837) در آب های سواحل غربی استان هرمزگان

این مطالعه با هدف بررسی برخی جنبه های تولید مثلی میگو خنجریParapenaeopsis stylifera  در آب های ساحلی غرب استان هرمزگان انجام شد. نمونه برداری از صید مشتاهای منطقه خمیر انجام شد و در مجموع 835 میگو شامل462 میگوی ماده و 373 میگوی نر مورد زیست سنجی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که نسبت های جنسی نر: ماده به صورت سالانه به طور معنی داری 1:1 نبود و جمعیت غالب در اکثر ماه های سال ماده ها بودند ( با 55/3%). بررسی درصد رسیدگی تخمدان میگوها نشان داد که فراوانی میگوهای نابالغ (مرحله 1 و به ویژه مرحله 2 رسیدگی تخمدان) در تمامی طول سال بسیار چشمگیر بوده و نشان دهنده حضور قابل توجه میگوهای جوان این گونه در منطقه می باشد.هم چنین بررسی دقیق تر این گستره نشان داد که اگرچه حضور میگوهای بالغ (مراحل 3 تا 5 رسیدگی) نیز در تمام طول سال مشاهده می شود اما حضور آن ها در طی ماه های اسفند تا خردادماه وآبان تا دی ماه چشمگیر تر بوده است. میزان شاخص گنادوسوماتیک (GSI) جنس ماده از اسفند تا اردیبهشت دارای روند صعودی و اوج آن در اردیبهشت ماه مشاهد شد و در فصل تابستان از روند نزولی برخوردار بود. هم چنین طول کاراپاس در 50 درصد بلوغ  (50%LM) برای میگوهای ماده برابر 18/8 میلی متر برآورد شد.