بررسی پراکنش زمانی مکانی اویستر صخره ای Saccostrea cucullata در سواحل خلیج فارس

پژوهش حاضر با هدف دستیابی به پراکنش زمانی و مکانی اویستر صخره ای یا خوراکی، Saccostrea cucullataدر امتداد خط ساحلی خلیج فارس از استان هرمزگان تا استان خوزستان انجام شد. نمونه ها با استفاده از پرتاب تصادفی کودرات با اندازه 25/. مترمربع و در منطقه بین جزر و مدی از زمستان 1394 تا پاییز 1395 جمع آوری شدند. براساس نتایج، بیش ترین مقدار طول اویسترها در جزیره هرمز و 55/42 میلی متر به دست آمد. بدین صورت که در فصل بهار، تابستان و زمستان، کم ترین مقدار طول و عرض در بندر عامری و کم ترین مقدار وزن خشک و تر در بندرعباس ثبت شد. در فصل پاییز ایستگاه بندرعباس کم ترین مقادیر اندازه گیری شده برای وزن خشک پوسته، وزن تر کل، طول و عرض نمونه های مورد مطالعه را به خود اختصاص داد. نتایج بررسی رابطه بین شاخص های محیطی اندازه گیری شده با وزن خشک پوسته، وزن تر کل، طول و عرض نمونه ها نشان داد که تنها طول و وزن تر با شوری و دما رابطه معنی دار دارند. با این وجود در نگاه کلی رابطه عکس ولی قوی بین شوری با طول و عرض نمونه ها براساس آنالیز CCA مشاهده شد. هم چنین دما نیز رابطه عکس قوی با طول و عرض و ضعیف تری با وزن خشک و وزن تر نشان داد. با توجه به فراوانی قابل توجه جمعیت های اویستر در برخی از مناطق خلیج فارس، اهمیت بیش تر این موجودات مشخص گردیده و لزوم مدیریت منابع آن ها و حتی امکان سنجی پرورش آن ها را آشکار می سازد.