بررسی برخی ویژگی های زیستی گونه بزماهی مطلا (Upeneus doriae (Günther, 1869) در سواحل بندرعباس

پژوهش حاضر با هدف تاثیر تغییرات زمانی و فازهای جزر و مدی بر فراوانی گونه بزماهی مطلا (U.doriae) در ابزارهای صید مشتا در ساحل بندرعباس در طول ماه های مهر 1395 تا فروردین 1396  (مطابق با ماه های محرم تا جمادی الثانی) انجام شد. شاخص فراوانی (بر حسب تعداد ماهی بر مشتا در روز) در ماه قمری محرم با 37/144±15/147 بیش ترین مقدار و در ماه ربیع الاول با 5/3 ± 53/3 کم ترین میزان را دارا بود. از نظر مکانی نیز بیش ترین فراوانی 01/137±1/205  در ساحل غربی بندرعباس و کم ترین فراوانی 88/22 ± 55/28 در ناحیه مرکزی به دست آمد. نتایج نشان داد که فراوانی گونه مورد نظر هم از نظر زمانی و هم از نظر مکانی در سواحل بندرعباس تفاوت معنی داری دارد. میانگین طول کل و وزن نمونه ها در طول دوره تحقیق 43/1±57/10 سانتی متر و 86/5±19/18 گرم به دست آمد. رابطه طول کل-وزن برای گونه بز ماهی مطلا 04567/3L01397/0=W محاسبه گردید که رشد گونه ایزومتریک تخمین زده شد. نتایج داده های فراوانی طولی نشان داد که طبقات طولی 5/11-5/10 و 5/15-5/14 سانتی متر به ترتیب بیش ترین و کم ترین فراوانی را بین نمونه های صیدشده داشتند. میانگین فاکتورهای وضعیت نسبی (Krel) و وزن نسبی (Wrel) نمونه های صیدشده به ترتیب 320/0±005/1 و 178/0±890/0 محاسبه شد.