انسان محوری در رمان کلیدر محمود دولت آبادی

کلیدر، روایتگر زندگی ایلیاتی های چادرنشین شمال خراسان و روابط آنان با روستائیان، شهرنشینان، حکومت است و همچنین طرح خصومت، اندیشه ها و احساسات، عشق ورزی ها و آداب و رسوم قومی آنان. تلاش برای آگاه کردن مردم از حق و حقوق خویش، انتقادهای پی در پی و رویای تغییر ساختارهای سنتی، تلاش برای ایجاد رفاه عمومی، برابری و عدالت اجتماعی و مبارزه با ظلم و فساد و تبعیض و بسیاری موارد دیگر نشان می دهند که انسان و مسائل مربوط به او تا چه اندازه در کلیدر اهمیت دارد. با تحلیل داستان می توان دریافت که انسان و مسائل مربوط به او، دغدهه ها و تکاپوهایش از محورهای اصلی داستان است. انسان کلیدر را نمی توان به طور کامل با مولفه های مکتب اومانیسم منطبق دانست اما برخی اوقات انسان محوری کلیدر، به مفهوم اومانیسم غربی نزدیک و بعضا با آن منطبق می شود.