تعیین شاخص کیفیت آلودگی هوا بر اساس ذرات معلق و پهنه بندی آن در پایانه های متروی تهران

غلظت ذرات معلق در پایانه های مترو تهران و رابطه برخی پارامترهای هواشناسی بر غلظت ذرات معلق مطالعه گردید. 18 ایستگاه در پایانه های مترو، انتخاب و نمونه برداری طی چهار فصل انجام شد. اندازه گیری ذرات معلق PM2.5 و PM10 توسط دستگاه لیزری انجام شد و مقادیر AQI بر اساس غلظت ذرات معلق، محاسبه و نتایج با استفاده از نرم افزار GIS و روش تحلیل مکانی مورد پهنه بندی قرار گرفت. حداقل و حداکثر غلظت ذرات معلق PM2.5 بین 10.5 تا 101.8 و برای ذرات معلق PM10 41.5 تا 192.5 میکروگرم بر مترمکعب به دست آمد. شاخص کیفیت هوا در محدوده سالم تا ناسالم (40 الی 105) محاسبه گردید. شاخص کیفیت هوا در اکثر مناطق در پاییز و زمستان در دامنه ناسالم بود. غلظت ذرات معلق 5/2 میکرون در فصل زمستان و پاییز به مراتب بیشتر از فصل تابستان و بهار مشاهده شد. غلظت ذرات معلق PM2.5با حداقل و حداکثر دمای روزانه و رطوبت، رابطه معکوس نشان داد. دراین پایانه ها شاخص کیفیت هوا بر اساس ذرات معلق PM2.5 در زمستان ناسالم برای همه و در تابستان و پاییز ناسالم برای افراد حساس تعیین شد. نتایج نشان داد که در فصل زمستان به واسطه تعداد زیاد روزهای دارای وارونگی دمایی، آلاینده ها در سطح زمین متمرکز می شوند.