شناسایی و ارزیابی مولفه های نقص موثر راه در بروز تصادفات: (مطالعه موردی شهر تهران)

پیگیری و کنکاش در مورد عوامل اصلی شکل گیری تصادفات، موضوعی است که از دهه گذشته به منظور پیش گیری از تصادفات به شدت مورد توجه پژوهش گران حوزه راهنمایی و رانندگی قرارگرفته است. بررسی این عوامل می تواند تا حد زیادی از بروز عوامل پایه شکل گیری تصادفات جلوگیری کند. شناسایی و ارزیابی مولفه های موثر بر عامل نقص راه در بروز تصادفات خسارتی و جرحی/فوتی و سپس ارزیابی مناطق کلان شهر تهران بر اساس این مولفه ها، از مهم ترین اهداف متصور در پژوهش حاضر بود. پژوهش حاضر از نظر ماهیت و نحوه انجام، کاربردی-توسعه ای است. منطقه مورد مطالعه، کلان شهر تهران بزرگ بود. در این پژوهش از بانک اطلاعات تصادفات پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ استفاده شد. این اطلاعات مربوط به تصادفات سه سال گذشته بود و در کل تعداد 2739 تصادف بررسی گردید. روش ارزیابی اطلاعات در پژوهش حاضر، اولویت بندی بر اساس شباهت به راه حل ایده آل بود و ماتریس های وزنی آن از طریق روش تحلیل سلسله مراتبی به دست آمد. در این پژوهش، در ابتدا مولفه های موثر بر وقوع تصادفات رانندگی ناشی از نقص موثر راه در بروز تصادفات خسارتی و جرحی/ فوتی مورد بررسی قرارگرفت. در ارزیابی به عمل آمده به کمک روش تحلیل سلسله مراتبی، مولفه هایی چون کم بودن عرض معبر و نواقص علائم عمودی و افقی، از مهم ترین علل وقوع تصادفات ناشی از نقص موثر راه انتخاب شدند. در نتیجه پژوهش حاضر، در تصادفات خسارتی و جرحی/ فوتی به ترتیب مناطق 23 و 7 به عنوان بدترین و در هر دو حالت، منطقه 10 به عنوان بهترین منطقه از نظر میزان خسارات و تلفات ناشی از تصادفات نقص موثر راه شناخته شدند.