تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر سطوح آیریزین پلاسما و شاخص های آنتروپومتریک در زنان دارای اضافه وزن

تمرین ورزشی همواره به عنوان یکی از مهمترین راهکارهای درمانی و پیشگیری از تجمع چربی، چاقی و بیماری های ناشی از آن در همه رده های سنی شناخته شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات پیلاتس بر سطوح استراحتی آیریزین و شاخص های چاقی آنتروپومتریک زنان دارای اضافه وزن میانسال است. در این تحقیق نیمه تجربی،20 زن دارای اضافه وزن باشگاه آروشای شهر خرم آباد، با دوره قاعدگی منظم و شاخص توده بدنی(30-25 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت داوطلبانه انتخاب و بطور تصادفی به دوگروه تمرین پیلاتس و کنترل تقسیم شدند. گروه پیلاتس به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه تمرین کردند. عمل خونگیری بعد از 12 ساعت ناشتایی پیش از تمرین و در پایان پروتکل تمرینی بعد از 48 ساعت استراحت و حالت ناشتایی در دو مرحله، صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t وابسته و t مستقل انجام گرفت . نتایج آزمون تی همبسته برای آیریزین پلاسما درگروه تمرینی بعد از 8 هفته تمرین پیلاتس افزایش معنی داری را نشان داد . همچنین محیط بازو، شکم، لگن، ران، وزن و شاخص توده بدنی پس از تمرین در گروه پیلاتس از نظر آماری کاهش معناداری یافت و درگروه کنترل نسبت به ابتدای پژوهش تغییر معنی داری مشاهده نشد . مقایسه میانگین بین گروهی تنها در متغیر آیریزین نسبت به گروه کنترل معنی دار بود . باتوجه به نتایج بدست آمده، بنظر می رسد انجام تمرین پیلاتس بمدت 8 هفته می تواند بر سطوح پلاسمای آیریزین و شاخص های آنتروپومتریک در زنان دارای اضافه وزن موثرباشد.