تبیین مسئله «امکان حرکت در مجردات» و پاسخ به اشکالات پیرامون آن

یکی از مسائل مهم فلسفی در مبحث حرکت، مسئله «امکان یا امتناع حرکت در مجردات» می باشد. مسئله مذکور پیوند وثیقی با مسئله وجود عینی هیولا و ماده المواد دارد. فیلسوفان مشائی با براهینی همچون «برهان قوه و فعل» و «برهان فصل و وصل» تلاش کرده اند اثبات کنند که هیولی اولی وجود عینی در عالم جسمانیات دارد. و از سویی دیگر آنان حرکت را مبتنی بر وجود هیولا دانسته و بدین ترتیب از آنجا که موجودات مجرد، خالی از ماده هستند پس وقوع حرکت در مجردات را انکار کرده اند. بسیاری از فیلسوفان معاصر، با نقد براهین دال بر هیولا، وجود عینی هیولا و ملازم بودن حرکت با ماده را انکار کرده و به اثبات امکان حرکت در مجردات پرداخته اند. از دیگر مسائل مهمی که حل آنها مبتنی بر مسئله «امکان حرکت در مجردات» است، مسئله «حرکت جوهری نفس» و «تکامل نفس در برزخ و قیامت» می باشد.