ارتباط بین آگاهی، حساسیت و عملکرد اخلاقی در پرستاران بخش های اورژانس

آگاهی و حساسیت اخلاقی جزء تفکیک ناپذیری از فرایند تصمیم گیری اخلاقی است که می تواند عملکرد پرستاران را تحت تاثیر قرار دهد. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین آگاهی، حساسیت و عملکرد اخلاقی پرستاران شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های دانشگاهی، استان البرز انجام گرفته است. این مطالعه توصیفی تحلیلی، روی 190 نفر از پرستاران شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های دانشگاهی استان البرز در سال 1397 انجام یافته است. نمونه گیری به روش تمام شماری انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های آگاهی اخلاقی در حرفه پرستاری، حساسیت اخلاقی و عملکرد پرستاری در مورد اخلاق حرفه ای استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی تست، همبستگی پیرسون و رگرسیون و به وسیله نرم افزار SPSS 24 تحلیل شد. ارتباط معناداری بین آگاهی و حساسیت اخلاقی (0/001>p)، آگاهی و عملکرد اخلاقی (0/004=p) و حساسیت و عملکرد اخلاقی (0/001=p) پرستاران مشاهده شد. میزان آگاهی، حساسیت و عملکرد اخلاقی پرستاران در حد متوسط بود. آگاهی اخلاقی به میزان 8/6 درصد و حساسیت اخلاقی به میزان 28/7 درصد توانستند تغییرات متغیر عملکرد اخلاقی را پیش بینی نمایند. یاقته ها نشان داد که حساسیت اخلاقی پیش بینی کننده مهم تری برای عملکرد اخلاقی نسبت به آگاهی اخلاقی می باشد. نظر به این که با افزایش میزان آگاهی و حساسیت اخلاقی پرستاران، عملکرد اخلاقی آنان بهبود می یابد، به مدیران مراکز درمانی توصیه می شود، برنامه های آموزشی نظری و عملی اخلاق حرفه ای را در دستور کار خود قرار دهند.