بررسی نقش عرف عقلا در وضع گزاره های اخلاقی (با تاکید بر دیدگاه محقق اصفهانی)

مسئله منشا ارزش اخلاقی، یکی از مهم ترین مسائل در حوزه فرااخلاق است. فیلسوفان اخلاق در مواجهه با این مسئله، دیدگاه های مختلفی اتخاذ نموده اند. برخی اندیشمندان اسلامی ازجمله محقق اصفهانی، عرف عقلا را واضع گزاره های اخلاقی دانسته اند. این پژوهش درصدد است با تاکید بر دیدگاه محقق اصفهانی به بررسی انتقادی نقش عرف عقلا در وضع گزاره های اخلاقی بپردازد. اگرچه ایشان بر اعتباری بودن گزاره های اخلاقی و وضع آن توسط عرف عقلا تاکید دارد، اما معتقد است آراء عقلا براساس بقای انسان و مصالح و مفاسد نوعی صادر می شود و با شروطی معتبر است. معناشناسی مفاهیم اخلاقی در دیدگاه مزبور خدشه پذیر است. همچنین این دیدگاه بر پایه دلایل درستی بنا نشده و از توجیه نهایی ارزشمندی بقای انسان و رعایت مصالح و مفاسد عاجز است.