آسیب شناسی سیاست گذاری عمومی در حوزه توریسم روستایی؛ مطالعه موردی: استان لرستان

با توجه به مشکلات موجود در روستاها نظیر بیکاری، بهره وری پایین در بخش کشاورزی و بهره برداری بیش از حد از منابع طبیعی و در نتیجه تخریب این منابع و نبود امکانات و سرمایه ی کافی برای توسعه، توجه به یکی از راه های اقتصادی نظیر توریسم روستایی ضروری به نظر میرسد. گردشگری روستایی به عنوان زیر مجموعه ی صنعت توریسم با ایجاد اشتغال و حفظ محیط زیست طبیعی و بهینه سازی بهره برداری از زمین به توسعه ی روستایی کمک می کند. لذا هدف از این تحقیق شناسایی موانع توسعه توریسم روستایی در استان لرستان می باشد. این تحقیق از لحاظ میزان نظارت و درجه کنترل، میدانی و از نظر روش دستیابی به حقایق و داده پردازی از نوع تحقیقات پیمایشی و از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی_ پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه کارشناسان اداره ی کل میراث فرهنگی و گردشگری استان لرستان با تعداد 100 نفر می باشد. لذا در این پژوهش به دلیل پایین بودن تعداد افراد جامعه از روش سرشماری استفاده شد. بنابراین حجم نمونه را همان تعداد (100 نفر) تشکیل دادند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد و محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق پانل متخصصان و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ (0/872) مورد تایید قرار گرفت و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss 19 انجام گرفت. در این تحلیل پنج عامل با مقادیر ویژه بالاتر از 1 استخراج شدند که در مجموع 60/697 درصد از واریانس کل عامل ها را تبیین میکردند. عامل مربوط به سیاست های حمایتی دولت است. عامل دوم مربوط به موانع اطلاع رسانی است. عامل سوم موانع زیرساختی و عامل چهارم موانع طبیعی می باشد. موانع فرهنگی نیز به عنوان عامل پنجم شناخته شد که به عنوان آخرین عامل با مقدار ویژه 2/737 کمترین میزان از واریانس کل (7/88 درصد) را تبیین کرده است.